ایده تولید ظروف میناکاری روی فلز در کشور ما به سال 1913 برمی گردد و متعلق به صاحب کارخانه کنت پاول شووالوف است که متخصصان لهستانی را برای اجرای آن به اورال دعوت کرد.
از آن زمان، کارخانه Lysvensky ما یکی از بزرگترین بازیگران در این بازار بوده است. تولید محصولات لعابی البته رقابت با واردات ارزان آسان نیست، اما با توجه به کیفیت، تنوع و سنت های بی عیب و نقص، می توانیم با خیال راحت به داشتن چنین تولیدی در منطقه پرم افتخار کنیم!
همچنین، کارخانه Lysvensky پیشگام و آغازگر در توسعه و اجرای نوآوری در تولید مینا است. در دهه 50، ساخت کارگاه های تولید ظروف لعابی در نووکوزنتسک، مگنیتوگورسک، نووموسکوفسک، زاپوروژیه، در دهه 70 در Cherepovets، Kerch، Bekabad آغاز شد.
Lysventsy به آموزش پرسنل، بهبود سازماندهی نیروی کار و به اشتراک گذاری فناوری های جدید کمک کرد.
وضعیت با این واقعیت تشدید شد که لهستانی ها، کارگران مهندسی و فنی، همراه با سفیدها فرار کردند که دستور پخت مخفیانه ظروف را با خود بردند.
تنها در سال 1921، اوگنی کوکلین، شاگرد دیمیتری مندلیف، موفق شد راز ترکیب آن را از بقایای مینای دندان در خندق های زهکشی کشف کند.
و این انتخاب تصادفی نیست! از این گذشته ، ظاهر آن در روسیه دقیقاً به دلیل Lysvintsy است!
متخصصان لهستانی ها (به ریاست یاندا) از کارخانه های Lebor و Vulkan بودند که کارگران ماهر را نیز با خود آوردند. تنظیم تجهیزات و آماده سازی لعاب ها از روس ها مخفی مانده بود.
اما همه چیز به این راحتی پیش نرفت. حوادث آشفته سال 1917، ورود کولچاک به لیسوا، صدمات زیادی به کارخانه و کارگاه وارد کرد.
این نشان دهنده شلیک نادرست است به این معنی که کیفیت پوشش مینای دندان رضایت بخش نیست.
