نسخه خطی اوایل قرن ششم De observatione ciborum ( درباره رعایت غذاها ) اثر Anthimus نشان می دهد که پسته خام دامغان با پوست در اواخر دوران باستان در اروپا به خوبی شناخته شده بود.
مقاله ای در مورد کشت درخت پسته خام دامغان با پوست با پوست در اثر کشاورزی قرن دوازدهم ابن العوام ، کتاب کشاورزی آورده شده است. باستان شناسان شواهدی از کاوش های جارمو در شمال شرقی عراق برای مصرف پسته خام دامغان با پوست اقیانوس اطلس یافته اند.
گفته می‌شود که باغ‌های معلق بابل در زمان پادشاهی مروداچ بلدان در حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد دارای درختان پسته خام دامغان با پوست بوده است.
در قرن نوزدهم، پسته خام دامغان با پوست به صورت تجاری در بخش‌هایی از دنیای انگلیسی‌زبان، مانند استرالیا و در ایالات متحده در نیومکزیکو و کالیفرنیا کشت می‌شد، جایی که در سال 1854 به عنوان درخت باغ معرفی شد.
در سال‌های 1904 و 1905، دیوید فیرچایلد از وزارت کشاورزی ایالات متحده ، ارقام سخت‌تری را که از چین جمع‌آوری شده بود به کالیفرنیا معرفی کرد، اما تا سال 1929 به عنوان یک محصول تجاری تبلیغ نشد.
پسته خام دامغان با پوست های والتر تی. تا سال 1917 در نیلز ، کالیفرنیا به خوبی میوه داد. پسته خام دامغان با پوست گیاهی بیابانی است و نسبت به خاک شور بسیار متحمل است.
گزارش شده است که وقتی با آبی که 3000 تا 4000 ppm املاح محلول دارد آبیاری شود به خوبی رشد می کند. [16] درختان پسته خام دامغان با پوست در شرایط مناسب نسبتاً مقاوم هستند و می توانند در دماهای بین 10- درجه سانتی گراد (14 درجه فارنهایت) در زمستان و 48 درجه سانتی گراد (118 درجه فارنهایت) در تابستان دوام بیاورند.
آنها به موقعیت آفتابی و خاکی با زهکشی خوب نیاز دارند. درختان پسته خام دامغان با پوست در شرایط رطوبت بالا عملکرد ضعیفی دارند و در زمستان در صورت دریافت آب زیاد و عدم زهکشی کافی خاک، مستعد پوسیدگی ریشه هستند.
تابستان های طولانی و گرم برای رسیدن مناسب میوه مورد نیاز است. این درخت تا 10 متر (33 فوت) بلند می شود. دارای برگهای خزان کننده و پینه ای به طول 10-20 سانتی متر (3.9-7.9 اینچ) است.
